شاعر: ارسلان میرزائی


داهی گل/دیگربرگرد
سن گئده لی اه ویمیزه جین گلمیش
قچ قره قچ : ایشیم اوْلموش داهیٌ گل
باشیٌما چوْخ قره یامان گوٌن گلمیش
قریمچه لر دووٌروم آلمیٌش داهی گل
– از روزی كه تو رفته ای گوئی به خانه مان جن آمده
–كارم فقط گفتن: برو ای سیاهی (صوتی برای دور ساختن اجنه ) شده است، دیگر برگرد.
– روزهای سیاهی را گرفتار شده ام
– مورچه ها دور و برم را گرفته اند دیگر برگرد.

مرملیكلر ده لیگدن بوی – بوی ائدیٌر
پخشه كیل و شاباشیٌنان توی ائدیٌر
گوربا زاریٌر كؤپك گلیر هوی ائدیٌر
كؤرپه لر منی چالمیٌش داهی گل
– مارمولك ها از سوراخ سرك میكشند
– پشه ها با هلهله و شادی و شاباش گویان جشن عروسی می گیرند
– گربه زار می زند و سگ می آید و هوی می كند
– پشه كوره ها مرا می گزند دیگر بیا.

حایاطیٌمیٌز دولو پیرّ و پوشال دیٌر
سطلیمیزین ایچی خالیٌ آشغالدیٌر
شاد دئرینگ حالیٌمیٌز قدم كی حال دیٌر
خیرت و پیرتدن بورّو دولموش داهی گل
– سطح حیاطمان پر از آشغال است
– سطل خانه مان نیز خالی از آشغال
– شاد می گوئی ! حالم حال قدیمی است!
– همه جا پر از خرت و پرت شده دیگر بیا.

خزوك چاپیر ائله سان كی لاندكروز
تاقچاداكی گوٌللر اوْلموش خر كروز
سن گئده لی من اوْلموشام سیه روز
پس ایٌنصافینگ هاردا؟ نولموش؟ داهیٌ گل
– سوسك همانند لند كروز میدود
– گل های روی طاقچه همانند بوته های خار شده اند
– از روزی كه تو رفته ای من سیه روز شده ام
– انصافت كجا رفته؟ چه شده؟ بیا دیگر.

" جارّی برقی " راحات یاتمیش بیر كونجا
كیم گؤرموش خاك انداز الینی قونجا
همریشی كی وارمیٌش گئدیردی خونجا
منی یامان گوٌنه سالمیش داهیٌ گل
– جارو برقی راحت در گوشه ای خوابیده
– چه كسی دیده كه خاك انداز دستهایش را قلاب كرده و در گوشه ای ناراحت نشسته باشد
– باجناقی كه به خونج ( یكی از شهر های استان فارس ) می رفت
– مرا به بلا گرفتار كرده دیگر برگرد.

فیلمر هامیٌ ویل گئدمیش دیر باخان یوْخ
من اؤلموشم قونشولاردان چیٌخان یوْخ
اؤزوٌنگ بیلدنگ منده لاف و چاخان یوْخ
توٌفوٌرجك ده یئل گؤزوٌم دولموش داهی گل
– فیلم ها درخانه ولو شده اند كسی نگاهشان نمی كند
- من مرده ام كسی از همسایه ها خبری نمی گیرد
– تو خودت می دانی كه من اهل لاف و چاخان نیستم
– اینكه می بینی اشك واقعی است آب دهان نیست كه به چشم ها مالیده باشم.

گئجه یاری خزوك گلیر دوٌشومه
آغزیم آچیق دیمدیك وورور دیشیمه
سن گئده لی پئشمانم اؤز ایشیمه
یولا باخان گؤز یورولموش داهی گل
– نیمه شب سوسك بر كتفم می آید
– دهانم باز است بر دندان هایم نوك می زند
– از زمان رفتنت از كار خودم پشیمانم
– چشمِ به راهم خسته شده دیگر برگرد.

گئجه گوٌندوٌز یئمه لیم ساندویچ دیر
ایشتاهام كسیلمیش قارنیٌم چوْخ لیج دیر
اوٌره گیم بولانیٌر باشیٌمدا گیج دیر
گؤزلریم گؤز بر گؤز دولموش داهی گل
– شب و روز خوراكم ساندویچ شده
– اشتهایم بریده و وضع مزاجم به هم خورده
– حالم به هم می خورد و سرم گیج می رود
– چشمهایم پر اشك شده دیگر برگرد.

طاغاتیم یوخ آیریٌلیٌغا بیر ده یقه
قازما وورمه مورچالیٌغا بیر ده یقه
سویو كسمه بو بالٌیٌغا بیر ده یقه
بیر گؤردینگ كی بالیٌق اؤلموٌش داهی گل
– یك دقیقه هم طاقت جدائی ندارم
– به این ریشه تیشه نزن (مورچالیق = گیاهی پیازدار كه در مناطق كوهستانی نرم میروید )
– آب را بر این ماهی قطع نكن
– یكباره خواهی دید كه ماهی مرده دیگر برگرد.

ارسلان دئر: بیركی یوخوم اه و ییغه
قیٌرخارام سقّلی ائتدم دو تیغه
بیرینی یئرینگه ائدرم صیغه
جانشیٌنیٌنگ یاخیٌن گلمیش داهیٌ گل
– ارسلان می گوید: كسی ندارم كه خانه را جمع جور كند
– ریشم را دو تیغه خواهم تراشید
– و یكی را به جایت صیغه خواهم كرد
– جانشینت نزدیكت شده دیگر برگرد.