قلعه بابک و دره مکیدی ارسباران
یازار : " تؤرک دیلینی اؤیره نین، چونکو اونلارین حاکمیتی چوخ اوزون سؤره جکدیر." پیامبر اکرم
+0 چره جلی
قلعه بابک و دره مکیدی ارسباران
شاید توفیق اجباری شد از این زیبایی منطقه حفاظت شده ارسباران مطلبی بزنیم. آپلود سنتر ما مشکل جدی دارد و فعلا مطالب با تصاویر منتخب خواهیم داشت.
قلعه بابک که به نام‌های قلعه بابک، دژ بابک، بذ و قلعه جمهور هم معروف است دژ و مقر سردار تاریخی ایران، بابک خرمدین بوده است که در هنگام قیام بر علیه دستگاه خلافت عباسی در قرن سوم هجری ساخته شده است.
مسافت راه کلیبر به قلعه حدود 3 کیلومتر است و به هنگام عبور باید گردنه‌ها و گذرگاه‌های خطرناکی را پشت سر گذاشت.
فیلم هوایی از قلعه بابک و جنگل ارسباران
کودک شاد ارسباران
مارال های ارسباران
منبع تصاویر http://www.kaleibar.com
لینک پست روز اعدام بابک
لینک پست چیچکلی ورزقان بهشت اینجاست
لینک پست ارسباران زیبا
لینک پست روستای آغویه
لینک پست سهند عروس کوه ایران
لینک پست قلعه های تاریخی آذربایجان شرقی
دره مکیدی (مکیدی دره‌سی)
پارک جنگلی حصارشده‌ای که در این دره ایجاد شده‌است، این مکان را مورد توجه گردشگران قرار داده‌است. پارک جنگلی مکیدی از قلعه درسی و تا جنگلهای آینالو در کنار ارس را در برگرفته است
وجود میوه‌های گوناگون همچون گردو، فندق، تمشک و ذغال‌اخته و همچنین زمزمه پرندگان طبیعت از جاذبه های این مکان است و در ارتفاعات این تفرجگاه انواع گونه‌های گیاهی دارویی و صنعتی روییده است، گونه‌های گیاهی چون آویشن، کهلیک اوتی، شیرین بیان، بومادران و ... که برای بیماری‌های مختلف مانند سرماخوردگی سینوزیت و ... مفید هستند، افراد بیشتری را برای جمع‌آوری گیاهان دارویی به این منطقه کشانده است.
این تفرجگاه درست در پشت کوهستانهای جاویدان قرار دارد که در ادامه راه آسفالته قلعه بابک بعد از گذر از روستای شجاع آباد ، هجراندوست ، و آغویه و علی آباد به این پارک می رسد.در دره مکیدی و آینالو استراحتگاه هایی وجود دارند که به مکانهای جا افتاده برای گردشگران تبدیل گشته است ، با این‌حال قلعه دره سی در ۳ کیلومتری جنوب غرب کلیبر بعلت نزدیکی به شهر دارای موقعیت بهتری می باشد.
گیاهانی مثل آویشن، کهلیک اوتی، شیرین بیان، بومادران و ... که برای بیماری مختلف مانند سرماخوردگی سینوزیت و ... مفید می‌باشد باعث شده است که به جاذبه‌های این پارک افزوده و برای جمع‌آوری گیاهان مردم بیشتری مجذوب و شیفته این پارک شوند.
درخت‌های پارک مکیدی یک دنیای جنگلی واقعی است با تمام معیارهای یک زندگی سبز. به فراخور فصل های سال هم این درخت‌ها از شما با میوه‌های مختلف پذیرایی می‌کنند.
در این میان جنگلهای بلوط «ممرز» به همراه گونه‌هایی چون «کیکم»، «سماق»، «زرشک»، «انار وحشی»، سیب و گلابی وحشی، معرف مناطق جنگلی متراکم با اقلیم مرطوب، حکایت از غنای جنگلی این منطقه می‌کنند.
در اینجا وجود میوه‌های گوناگون همچون گردو، فندق، تمشک و ذغال‌اخته و همچنین زمزمه پرندگان طبیعت همران با نسیم محلی چشم و دل هر رهگذر را نوازش می‌کند.
تا به حال آش ذغالآخته خورده‌اید؟
شاید جالب باشد بدانید مردم منطقه از تمام این میوه‌ها نهایت استفاده را می‌کنند و تا جایی که بتوانند از همین‌ها برای دعوت از گردشگران استفاده می‌کنند. مثلا شما تا به حال آش ذغالآخته خورده‌اید؟ چند سالی هم می‌شود که برای نشان دادن زیبایی‌های این دره مکیدی، جشنواره‌های کوچکی مثل جشنواره گردو و ذغالآخته در اینجا برپا می‌شود تا روی دیگری از کارکردهای جنگلهای این منطقه هم نشان داده شود.
ایجاد محل مناسب برای اقامت گردشگران طبیعت به دور از هرگونه سروصدا و آلودگی‌های جوی و زیست‌محیطی، جذب توریسم و معرفی مناطق جنگلی ارسباران برای گردشگران، از مزیت‌های پارک مکیدی است.
مکیدی تا چند سال پیش جنگلی بکر و دست نخورده و مملو از درختان فندق و خرگوش بود. اما چندین سال است در آن آلاچیق و بوفه و پارکینگ ساخته شده است و آخر هفته‌های فصل‌های گرم سال پذیرای مسافران بی شماری است که از شهرهای اطراف و خود کلیبر به سمت آن سرازیر می‌شوند.
لازم به ذکر است روستای مکیدی نیز در این دره واقع شده‌است.
معرفی منطقه ارسباران- انگلیسی
زلزله ارسباران آذربایجان و دختری در انتظار...
قلعه بابک
قلعه بابک
راه دسترسی به دژ از سه سو می‌باشد:
۱– گذرگاه دژ دره‌سی که در جنوب دژ بوده و گذری دشوار می‌باشد.
۲– گذرگااه هتل بابک که کمی بالاتر از روستای شجاع‌آباد است.
۳– گذرگاه ییلاق که ۱/۵ کیلومتر از گذر را می‌توان با خودرو پیمود که نسبت به دو گذر دیگر بهتر است.
قبل از رسیدن به دروازه قلعه و ورود به بنای مستحکم دژ باید از معبری عبور کرد که به صورت دالانی است و از سنگ‌های منظم طبیعی شکل گرفته و تنها گنجایش عبور1 نفر را دارد و دو نفر به سختی می‌توانند از آن بگذرند.
فاصله این معبر تا باروی قلعه در حدود 200 متر است و مقابل آن قرار دارد. از همین نقطه است که صعوبت راه و ابهت خاص این قلعه رفیع و موقعیت خیره کننده آن بیننده را به اعجاب وا می دارد.
امتداد بصری معبر در نهایت به دروازه قلعه ختم می‌شود و دقیقاً در راستای آن قرار دارد که باعث می‌شود ورود هر تازه وارد و سپاهی و غیره از طریق دو برج دیده بانی در سمت دروازه ورودی قابل رؤیت باشد.
با گذر از دروازه ورودی و پشت سر گذاشتن بارو، جهت رسیدن به دژ اصلی باید از گذرگاهی باریک که حدود 100 متر صعود از ارتفاع را نیز به همراه دارد گذشت تا به مدخل ورودی قلعه رسید، مسیری صعب العبور که از یک سمت مشرف به دره‌ای است با جنگلهای تنک و ژرفایی در حدود 400 متر که به صورت تیغه و دیواره تا قعر دره ادامه دارد.
در تکیه گا‌ه‌های طبیعی این دیواره‌ها و 4 جهت بنا 4 جایگاه برای دیده‌بان‌ها به صورت نیمه استوانه ساخته شده است. اینها مقر کوه بانیه‌ها و سربازانی است که هر جنبنده‌ای را تا کیلومترها دورتر، از فراز دره‌ها و کوهپایه‌ها زیر نظر می‌گرفتند.
پس از صعود، برای ورود به دژ اصلی از مدخل دیگری با پلکان‌هایی نامنظم باید عبور کرد. طرفین مدخل دژ، به وسیله دو ستون کاذب مشخص شده است.
بنای دژ که دو طبقه و سه طبقه است، پس از ورودی قرار گرفته است و پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را 7 اتاق فرا گرفته است، اتاق‌هایی که به تالار مرکزی را دارند.
در قسمت شرقی دژ تأسیسات دیگری مرکب از اتاق‌ها و آب انبارها ساخته شده است؛ سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهواره‌ای استوار شده‌اند.
محوطه داخلی آنها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گردیده و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصره‌ها از آب آنها استفاده می‌شده است.
در سمت شمال غربی دژ پلکان‌هایی سرتاسری وجود داشته که اکنون ویران شده و قسمت‌هایی از آن بیرون خاک است و تنها راه صعود به بخش‌های مرتفع تر بناست.
از آثار معماری و برخی از سنگ‌های زبره تراش و روش چفت و بست سنگ‌ها و ملات ساروج و اندود دیوارها از نوعی گچ و خاک می‌توان دریافت که ساختمان این دژ و قلعه در روزگار اشکانیان و بخصوص ساسانیان ساخته شده است.
این دژ در قرون دوم و سوم و تا چند قرن پس از آن مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته و تغییراتی در آن به وجود آمده و الحاقاتی در بنا ایجاد شده است.
اشیا و ابزاری که از قلعه بابک به دست آمده، سفالینه‌های منقوش و لعاب خورده است که یک دوره استقرار تا اوایل قرن هفتم هجری را نمایش می‌داد.
همچنین تعدادی سکه مسی کشف شده که برخی از آنها به علت ساییدگی و زنگ خوردگی فراوان غیرقابل خواندن است و در بین این سکه‌ها برخی مربوط به اتابکان آذربایجان و هزارسیبان (قرون ششم و هفتم هجری) هستند.
قلعه بابک در سال 1345 با شماره 623 در لیست آثار ملی، تاریخی و فرهنگی ایران ثبت شد و مرمت آن از سال 1376 توسط اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی آغاز شد.
