charehjale

وبلاگ-کد لوگو و بنر
فانی تبریزی استاد محمد عابد تبریزی

فانی تبریزی استاد محمد عابد تبریزی

یازار : " تؤرک دیلینی اؤیره نین، چونکو اونلارین حاکمیتی چوخ اوزون سؤره جکدیر." پیامبر اکرم

+0 چره جلی

« اربعین از دیدگاه خیال»

مقدمه

شعر اربعین از دیدگاه خیال اثر استاد محمد عابد است که با پرداختی زیبا ، مقدمه چینی بی بدیل و تصویر پردازی استاد گونه اش یکی از زیباترین و دلنشین ترین اشعار اربعین است . استاد محمد عابد ، یکی از شاعران معاصر است که تمام زندگی خود را وقف سرودن اشعار برای اهل بیت کرد و علاوه بر سرودن شعر ، به تربیت شاگردانی نیز پرداخت .
از این استاد سه کتاب به یادگار باقی مانده است ، که دو کتاب حاوی اشعار به زبان  فارسی و یکی از آن ها به زبان ترکی می باشد . شعر اربعین از دیدگاه خیال از کتاب ستاره سحرگاهی انتخاب شده است و دلیل این انتخاب نیز برجستگی خاص بیان و بدیع در این شعر است .

قالب شعر

این شعر در قالب چهارپاره سروده شده است ،‌چهارپاره در روزگار معاصر پدید آمده و در شعر معاصر فارسی افرادی چون توللی ، خانلری و مشیری در این قالب شعر سروده اند . در ادبیات عاشورائی بالاخص در زبان ترکی خیلی کم در این قالب شعر سروده شده است و این کار استاد به نوعی نوآوری در عرصه شعر عاشورائی ترکی محسوب می شود. البته وزن انتخاب شده نیز دلیلی دیگر بر تسلط استاد بر شعر و دانش شاعری است .

تصویر پردازی

تصویر پردازی جزء لاینفک شعر است ، اما در عرصه ادبیات عاشورائی ، اغلب ما دچار تناقضاتی در این مبحث می شویم و این تناقضات نیز سرآخر به قربانی شدن شعر توسط مرثیه ختم می شود . اما تصویر پردازی این شعر که جان تازه ای در روان شعر دمیده است ، یاد آور تصویر پردازی های بی بدیل نیّر تبریزی ، یحیوی اردبیلی و ... است .
در این مقال ، نگاه مختصری به مصداق های تصویر پردازی در این شعر می اندازیم :
شش بیت اول به تصویر کردن دشت کربلا در روز اربعین می پردازد . در این شش بیت شما می توانید قوه ی خیال و قدرت آن را درک کنید ، قوه ی خیالی که به هزار و چند صد سال پیش می رود ، روز اربعین ، ساعتی مانده به ورود کاروان غم ، چه تصاویر زیبایی و چه نقاشی ممتازی ....
خاک کربلا چون فرش گسترده شده و نور آفتاب پرده عارض این فرش زیباست . نور، سطح خاک را مواج کرده و آن را چون اقیانوسی می نمایاند که حباب های ان تل های دشت کربلا می باشد .
در بیت سوم با تشبیهی زیبا روبرو می شویم ، بی انتها بودن دشت کربلا ، تشبیه به بی انتها بودن دریای آرزوها شده است .
در بیت پنجم و ششم موسیقی طبیعت کربلا تصویر شده است . نقاشی صدا و چه جالب است ، تلفیق صدا در تصویر ....
در چهار پاره چهارم به نقاشی سوزناک اب می رسیم ، در پاره اول جاری شدن این آب بصورت جاری شدن اشک عاشق تصویر می شود . اما پاره دوم شاید بتوان گفت از مایه تخیلی عجیبی برخوردار است ، در شبی ابری ، نور ماه تا چه حد تیره گون و کدر بنظر می رسد ، در روز اربعین یا بعبارت دیگر در چشم خیال عابد آب چنین حالتی داشت . بیت بعدی را هم باید خواند و اشک ریخت و لذت برد ، تناقض (پارادوکس) های موجود در این بیت ، تشبیه های گره خورده به هم و .......
چهار پاره های بعدی سفری معنوی است به درون دل آب پشیمان که سر به صخره می کوبد و با این کار آهنگ غم می نوازد .
حالت یاس و امید این آب با چه اوصافی ، به رشته کلام در آمده است ؟ باز عنصر تناقض در القای این حالت رنگی بارزتر بخود می گیرد . سکوت و ناله ، سقایت و عطش .
حس آمیزی در  چهار پاره های 11 و 12 به کمک شاعر می رسد ، آری قرار است این چهارپاره ها حس اندوه ، محنت و عزا را به مخاطب القا کند .
کم کم به پایان مقدمه چینی می رسیم ، مقدمه چینی ای که شاید به قدرت بهترین مقدمه های داستان های کوتاه تاریخ ادبیات باشد . مقدمه ای که می تواند بهترین سکانس فیلمی با عنوان اربعین باشد ، آری هر چه در این ابیات دقیق تر می شوم ، چیزی جز اصالت یک اثر هنری در آن نمی یابم . اصالتی که هفت هنر را در چند بیت جمع می کند .
کم کم متوجه می شوئی کجائی ... از چه این مکان چنین آشنا بنظر می رسد و چرا فضایش اندوه آلود است ... و نقش این کشف را هاتف غیبی بازی می کند ،  ناگاه با شنیدن نام کربلا ، چون مستی که تازه بخود آمده باشد ، تمام خاطرات ماسبق در چشمت جلوه گر می شود ، درست می رسی به مرکز عالم وجود ، نقطه غائی عشق ، قتلگاه حضرت اباعبدالله الحسین .... زمان عوض می شود ، در قطعی نامحسوس می رسی به زمان عاشورا ،‌‌چه تدوین بی نظیری ؟ امام در قتلگاه در حالت خوابیده ، اقامه نیاز می کند به دانای راز .... با قطع نامحسوس دیگری به اربعین بر می گردی ....
کاروان غم در چشمت نقش می بندد ، قطار اندوه و محنتی که قائدش رنج و کدر است ؛ قطاری که نظم آنها را گردون بهم می زند و دوباره حکایت آشنای زینب و حسین ....
این داستان اربعین است از قلم خیال و از کارگاه ذهن توانائی چون ذهن استاد عابد .

اربعین

تا باخیر گوز تیره گون فرش ترابی پهن اولوب
عارضنده   بیر   حریرین    پرده    نور  آفتاب
سطحنی موجخه گتورمش نور ،  اقیانوس  تک
جلوه گر  بو  بحر  ایچینده  تل  لر  مثل  حباب
 
دشت لم یزرعدی تا گوز قدرتی ایلور نفوذ
انتهاسی   آرزو   دریاسی    تک     نایابیدی
صفحه سنده بسکه ناهموارلیق مشهود اولور
زلف    جانا ن یا  دل عاشق  کیمی  پرتابدی

ساحتی   مملو  دور    مطلق    سکوتیله    ولی
بو سکوتی ایتمسه بر هم اگر بیر  خوش   صدا
اهتزاز   بادیله    بو    نغمه    تا    الفت  تاپور
جسم بیروحه اولور چون روح قدسی جان فزا




بیر طرفده اشک عاشق تک آخوربیر سو ولی
تیره  دور دوتقون هواده نور قرص ماه  تک
یا  سالوب  مهتاب  رولر خجلتیندن عارضه
رنگی  زنگاری  اولان  بیر پرده دود آه تک

گون ساچیب اوستونده بیر زرتار پرده نوردن
خرمن مه دور دییرسن  ابر تاره  پهن  اولوب
انعکاسی      دلده      ایجاد     توهم    ایلوری
قلب   عاشق   گوئی   امید   و یاسیله  دولوب

گه   گناهندن   پشیمان   مجرمه   وار   بنزری
کیم   خطاسی  کثرتیندن  عفودن  مایوس   دور
لجه    بهت   و   تحیّرده  اولوبدور   غوطه ور
ایله ساکت دور که سیری چشمه نامحسوس دور

آخمادا  سبقت ایدور امواج گاهی بیربیره
رم  ییبدور  گوئیا  بیر   گله   آهوی   تتار
تا مسیرینده ایدور ایجاد  مانع  صخره  لر
شدت  وحشتدن  ایلور ناله هر دم زار زار

بو همان آهنگ دور دشتین سکوتین سیندیرور
ایلوری  بو  نقطه  ده  افزون طبیعت شوکتین
اختیار   وحدت    ایلور   تا    نسیم    صبحله
السبیل  آواسی  ایلور  پر  بو  صحرا  ساحتین

سو نسیمیندن آلار هر دل سقایت مژده سی
بو  صدا  تعبیر  ایدور   اما  عطش  آیاتنی
تشنه  لب  لر  آتش  آهندن  اود  آلمیش مگر
بو   اثردن   ایلوری   سوز   جگر   اثباتنی

بیر طرفده  بیر  نچه  قبر  ایلوری  جلب نظر
فیض    آلیر گوندن قمر تک نور خاکندن نگاه
یوخدی نیلی پرده اما درک ایدورمعنا   گوزی
هر  بیرینده تیره گون بیر چتر آچمیش دود آه



اوز قویور هر قبره چون مین شوقیله باد صبا
نشر  ایدور  آفاقه  عطر  مشگ   تاتار و ختن
چوخ  ملال  افزادی  منظرده  او  توده خاک لر
هر  بیری  گویا  چکیب آغوشه بیر مظلوم اولن

طینت    خاکی    تاپوب    قانیله    گویا  امتزاج
چون  هواسیندن  یاغیر  اندوه  و  محنت  بارشی
روز  روشن  لیله  آیت  دور  بو  صحراده   مگر
غرق اولوب ظلمتده هانسی بیر ایشیق گون تابشی

دل بو سوداده که بولسون هانسی محنت خانه دی
بیله  بیر  دشت  سراسر  رنج   و   اندوه   و  بلا
بو    ندانی    هاتف    غیبی   دن    آلدی   ناگهان
بو    مصیبت   لر   سراسی   کربلا  دور   کربلا

کربلا  لفظی   توان  و   طاقتین  الدن  آلوب
ایلدی   حیرت   محیطینده    وجودین مغترق
پرده پرده تاپدی صورت پیش چشمنده تمام
جلوه  گر  اولدی  یکایک   خاطرات   ماسبق

پا  به  پای   فکر  سیر ائتدی    بلا   عالم  لرین
بو  عوالم ده  اولوب  منظوری  غم  پابسته سی
غشوه  ده   یا   نشئه  ده  قان ایچره بیر گودالده
گرمدور رازه گوروب عشق و وفا دلخسته سی

خاطری   قید   علایقدن   تاپیب   آزاده  لیق
پنحه  وحدتله  ایلوب  پاره کثرت پرده سین
مرغ جان جسمندن ایستر ترک الفت ایلسون
جوهر  اصله  ایدوب  مایل  دل  آزرده سین

بال آچیبدور مرغ جان جولانگه لاهوتده
خاکدان   پست  ناسوتی    خیالندن    کنار
هیکل  عشق و محبت  مظهر مهر و  وفا
شوق وصل یارله ایلوبدی  وحدت اختیار



دل بو  دیداریله  حیرت  لجه سینده غوطه ور
گوردی   ناگه   بیر  طرفدن توتیائی بیر غبار
تا که سیندیردی نسیمین پنجه سی بو  پرده نی
اولدی بیر غم  کاروانی گرد   ایچیندن   آشکار

ناقه   لرده   بانوان   کله    شرم  و عفاف
واحسینا   ناله سیله جمله سی رطب اللسان
ناله  ایلوله  ایله  خورشید  رولر  نی کیمی
کیم اوجالدور سوزشی ذرات امکاندان فغان

گرد و خاک آلوده گل اوراقی تک گل اوزلولر
ابر   نیسان   تک    تماما دیده گریان بی قرار
قلب  لرده   مین جهان درد و مصیبت مختفی
چهره لردن   مین  جهان اندوه و محنت آشکار

هر  بیری   بیر   نوعله   آشفته   درد  و بلا
هر  بیری   بیر   لحنه   شوریده   ابراز راز
گاه  بلبل   تک   سراپا   شیون  و شور و نوا
شمع تک گاهی سراسر حیرت و سوز و گداز

بیر قطار اندوه و محنت قائدی رنج و  کدر
بیر گروه آلام و  غم  سر رشته  داری ابتلا
شام جوریندن تمامی تیره روز و دل غمین
باشدا  شوق   سیر   باغستان   دشت کربلا

تار نظمین قیردی گردون ناگهان بو رشته نین
هر  بیرین  بیر  سمتده   ایتدی  پریشان و نوان
مدفن  عشقین  تاپوب  هر درد هجر آزرده سی
نی  کیمی   گلدی   نوایه   باشلادی  داد و فغان

جذبه عشق و محبت تا   اولوبدور رهنما
شوریله زینبده تاپدی شاه عطشان مدفنین
پنجه   قهار    فرقتده   اولان   آشفته حال
مین   امیدیله  تاپوب آخرده وصلت دامنین



باشلادی   راز  و نیازه جان و دلدن یارله
آشکار  ایتدی    یکایک    قلب   مکنوناتینی
هر حکایت کیم ایدردی جور دور چرخدن
اشگ  سیل   آساسی ایلردی اونون اثباتنی

بلبل   گلزار   عصمت     طایر   باغ    وفا
اوز گلون سرگرم ایدوب مین نغمه جانکاهله
سرّ   نالم   سویلدی    قارداش سنه معلومدی
ای   هامی   اسراره    آگه    خاطر   آگاهله

کوفه ده حس ایلدیم واردور مخالف نغمه لر
امر  قتلونده   ویروب  یوز خلقه کلّی اشتباه
زنگ   ریبی   تا   که  مرآت حقیقتدن سلیم
باشلادیم   تبلیغه   قولیم   تا   اولا حقه گواه

گرمدیم    گفتاره   ناگه    نطقدن عاجزلدیم
طاقتیم سلب اولدی دلدن ، گتدی الدن اختیار
لحن   جانبخش حجازیله جدا اوستن باشون
قدرت   گفتاریمی   آلدی   دله سالدی شرار

مین جلال و جلوه ایله قانلی باشون نیزه ده
لعل   گوهر  بارده   آیات     خلاق    غفور
زاده   عمرانی     مدهوش    ایلین   لمعاتدن
کشف    ایدردی    معنی    مکنونه   الله  نور

لوحش   الله   بیر   ایله حسن جهان افروزدن
آیت    انّی      انا   اللهی    ایدردی    آشکار
مستوی اولموشدی عرش نیزه ده   اعزازیله
جای اولوب خورشیده گویا مسند نصف النهار

تا باشون ایتدی تلاوت شوریله کهف آیه  سین
اولدی اعجازوندن احیا آیت   و کهف و  رقیم
حشر اعظم ایلدون   برپا   بو   اعجب  امردن
ای   اولان   مشروح و کامل معنی ذبح عظیم



اوزگه   بیر    آیتده    مندن    ایلدی   جلب نظر
تلخکام اولدوم یوزه اخدی گوزومدن اشگ شور
چوخ   وضوحیله    بیان   ایلردی بو واضح اثر
کیم  مقام   اولموش سر   مذبوحوه    کنج   تنور

عصر   عاشورا   جداده   جلوه ایلردی   باشون
بدر   حسنوندن   یتردی   نور    مهره     انفعال
اولدی مهمان بیر گیجه بیر پست و ادنی فطرته
صبحدم گورسندی نوک نی ده دوتقون بیر هلال

بو مصیبت هر مصیبتدن منه اولدی  اشد
پای صبری راه صبر و تابده لنگ ایلدی
ویردی الفت  باشیمیله    پیشگاه   محمله
زینبی کوی   وفاده   سنله همرنگ ایلدی











شاعر و نویسنده شهیر آذربایجان جناب استاد عباس داداش زاده متخلص به فانی تبریزی در یازدهم مرداد ماه یکهزار و سیصد و چهل و هفت هجری شمسی ، در ملک سخن، تبریز زر خیز، دیده به جهان گشود .  پدر بزرگوارشان که نامی به زیبایی نام محمد داشت از شیعیان مخلص بارگاه همایونی حضرات معصومین(ع) بود که به همراه مادری مهربان از همان سرآغاز زندگی دل و جان فانی را به اکسیرعشق آمیختند . درعنفوان جوانی همنشین غزل های حافظ و همنوای نای مثنوی  و هماره در پی حق و حقیقت  بود که در نوزدهمین بهار زندگی خویش ، با توفیقات ربانی حضور حضرت علامه حسن زاده آملی را درک کرده  و به یمن این دیدار روحانی ؛ جهانی دیگر رخ نموده و ایشان پای در وادی سیر و سلوک نهاده اند . این شاعر برجسته و هنرمند وارسته که صاحب دهها اثر تألیفی و تحقیقی است ، از شاگردان موفق زنده یاد مولانا محمد عابد تبریزی است و مزید برآن از محضر اساتیدی چون عارف دلسوخته منعم اردبیلی ؛ حضرت آیة الله سید حسن عاملی ؛ حافظ پژوه بزرگ جناب استاد بهاالدین خرمشاهی و چندی دیگر بهره ها برده است .

او که بیش از 30 اثر در کارنامه درخشان علمی و ادبی خویش دارد ،  بزرگان شعر و ادب ایشان را  « ادیبی فاضل ، سخن پردازی ساحر، صاحبدلی صاحب نظر، دانشمندی بصیر ، محققی بارع ... » و در یک کلام « مظهر شعر عرفانی و اسلامی ایران زمین » ، دانسته  و آورده اند «اشعاری که از کانون احساس و ایمان ایشان تراویده در نوع خود بدیع و کم سابقه است، به گونه ای که ارج ادبی بعضی از ابیات، حتی با آثار و اشعار برخی از بزرگان شعر پارسی برابری می کند .

کتاب های  : هفت شهر عشق ، عابد خلوت نشین ، کیمیای هستی ، دلدادگان توحید ، کاروان عشق ، علی در آیینه علی (ع) ، سه علامه تبریزی ، وصف خورشید ، گوهرهای سیر و سلوک ، فال های شگفت انگیز حافظ ، غزل گنجینه سی ، و ... از آثار گرانقدر و ارزشمند اوست.



مصاحبه ی مجله خانه فرهنگ با استاد فانی تبریزی

.

IMG_2749_1600x1200

اشاره :

استاد فانی تبریزی شاعر و نویسنده شهیر آذربایجان است که در عرصۀ عرفان و ادب صاحب دهها کتب تألیفی و تحقیقی ارزشمند است.او از شاگردان موفق زنده یاد استاد عابد تبریزی است و در منظر بزرگان « مظهر شعر عرفانی و اسلامی ایران زمین است» و «اشعاری که از کانون احساس و ایمان ایشان تراویده در نوع خود بدیع و کم سابقه است، به گونه ای که ارج ادبی بعضی از ابیات، حتی با آثار و اشعار برخی از بزرگان شعر پارسی برابری می کند».


در این مقال گفت و شنودی کوتاه و خواندنی با جناب فانی انجام داده ایم که شما را به خواندن آن دعوت می کنیم:

* با سلام و عرض ادب خواهشمندیم خود را معرفی کرده و از دوران کودکی و مختصری از شرح حال و زندگانی خود را بیان فرمائید؟

بسم الله الرحمن الرحیم . عباس داداش زاده هستم متولّد  11 مردادماه 1347 هجری شمسی در محلّه عباسی شهر تبریز در خانواده ای بسیار ساده و مذهبی و اهل ولایت دیده به جهان گشودم . پدر بزرگوارم نامی به زیبایی «محمد» داشت و کارش بنّایی ساختمان، ولی اهل علم  و فضیلت بود و علمای آشنا او را میرزامحمد خطاب می کردند. مادرم نیز شیفتۀ امام حسین (ع) بود و از شیر پاکی که همواره آغشته به اشک های حسینی بود ما را سیراب می نمود. خداوند هر دو را قرین رحمت خویش فرماید.

در دوران کودکی قبل از رفتن به مدرسه در محضر سیّدی بزرگوار به نام «میرآقا» که خادم صدیق مسجد امام حسن (ع) بود قرآن را فرا می گرفتم. در هفت سالگی وارد دبستان ممتاز شده و بعد از طی مراحل دورۀ  ابتدایی به مدرسه راهنمایی «شاه حسین ولی» ره یافتم و پس از خواندن کلاس اول راهنمایی در سال 1360 که کشور عزیزمان در حال جنگ با کشور متجاوز عراق بود به هوای رفتن به جبهه و جنگ ترک تحصیل نمودم ولی به علّت کمی سن، خانواده محترم موافقت نکردند و من خسته از درس و بحث  مدرسه و هوای رفتن به جبهه دیگر به مدرسه نرفتم، ناچار وارد کار در کارخانه آلومنیم سازی و مدتی هم به شغل پیراهن دوزی مشغول شدم و در ضمن کار کردن، تحصیلات خویش را تا اخذ مدرک دیپلم به صورت غیرحضوری ادامه دادم و با عنایت خداوند متعال تمامی دروس را در چهار، پنج روز مانده به امتحانات می خواندم و آماده امتحان می شدم. بعد از یازده سال ترک تحصیل در کنکور شرکت کرده و در رشته کارشناسی حقوق قضایی قبول و در دانشگاه آزاد اسلامی تبریز مشغول به تحصیل شدم.

در سال 1365 به استخدام رسمی سپاه پاسداران درآمدم و الحمدلله که خداوند غیور توفیق داد تا ما نیز چند شبی را در حضور رزمندگان سلحشور سحر کنیم و بعد از بیست و یک سال خدمت  در  سال 1385 بازنشسته شدم و با عنایت حق تعالی از دوران نوجوانی تاکنون از مطالعه کتب مذهبی و ادبی بویژه از آثار گرانقدر بزرگان ادب و عرفان این مرز و بوم هرگز غافل نبوده ام و «همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود».

*جناب فانی آیا به غیر از شعر و شاعری در رشته های دیگر فرهنگی و هنری نیز فعالیت کرده اید؟

در رشته های فرهنگی و هنری از جمله: موسیقی،‌خوشنویسی،‌نویسندگی، ورزشی و ... هم در حدّ توان خویش فعالیت نموده ام، اما از اول نوجوانی عاشق سیر و سلوک بودم و مونس غزلهای شورانگیز حافظ و سعدی شیرازی و با خواندن غزل های حافظ شور و حال خاصی پیدا می کردم.  هر چند که درک عمیقی از حافظ نداشتم.  احوالات شعرا و عرفا را در تذکره ها می خواندم و شور و اشتیاقم هرلحظه بیشتر و بیشتر می شد.

*از اساتید و بزرگانی که رموز شعر و شاعری آموخته اید و در شخصیت ادبی شما تأثیرگذار بوده اند صحبت کنید؟

بنده در نوزده سالگی توفیق تشرّف به محضر مبارک حضرت استاد علامه حسن زاده آملی را یافتم. در اولین جلسه حال عجیبی پیدا کردم و گویی که گمشده خویش را یافته ام، دلباخته آن بزرگوار شدم و چندین جلسه به خدمت مبارکش مشرّف شدم، هرچند که ارتباط ما دیر نپایید اما به برکت انفاس قدسیّه آن بزرگوار تحوّل خاصی در درونم به وجود آمد و هنوز هم آن لطافت و شیرینی سخنان ایشان را در وجودم احساس می کنم.

در همین دوران با استاد بزرگوار و بسیار عزیزم حضرت آیت ا... سیدحسن عاملی آشنا شدم،‌ مهرشان بر دلم نشست،‌ایشان منبع فیض و معدن تقوا و محبّت بودند و اهل ولایت و در اخلاق و سیر و سلوک مشوّق اصلی ما.

«دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم

در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی»

و  همچنین مصداق:

«چشم مسافر چو بر جمال تو افتد

عزم رحیلش بدل شود به اقامت»

و اکنون نیز خوشه چین بستان ادب و معرفت اویم. خداوندا نگه دار از بلاها.

یکی دیگر از اساتیدی که حق استادی بر گردن بنده دارند، شادروان استاد «منعم اردبیلی» است. ایشان اسوۀ تقوا و اخلاص و شیفتۀ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بودند و همواره نور الهی در چهرۀ دلربایشان موج می زد و به حقیقت دریای عشق و از زاهدان با اخلاص روزگار خویش بودند. خداوند قرین رحمت خویش کند.

و کسی که بیشتر از همه عزیزان، ‌مانند پدری مهربان و دلسوز مرا در تمامی مراحل زندگی راهنمایی می کرد،‌استاد بزرگوارم زنده یاد «مولانا محمد عابد تبریزی» است. رفیقی شفیق و درست پیمان، ‌استادی تیزبین و بصیر،‌ عابدی عارف که تمام سعی و تلاش و آرزویش،‌ موفقیت شاگردانش بود. قبل از آشنایی، شیفتۀ اشعارش بودم و آرزوی زیارتش را در دل می پروراندم که در سال 1373 توسط مداح باصفای حضرات معصومین (ع) استاد حاج فیروز زیرک کار،‌با استاد عابد (رحمه الله علیه) توفیق آشنایی نزدیک یافتم و بعد از آن سالها در محضر شریفش سخنها آموختم،‌ درسها خواندم و مشق ها نوشتم و او نیز با نهایت محبّت و شفقت با راهنمایی های خویش هدایتم نمود.

از کتب گرانسنگی که توفیق تلمّذ در مکتب ادبی آن بزرگوار را یافته ام می توان به شرح گلستان سعدی، دیوان حافظ،‌ گلشن راز عارف شبستری، مثنوی معنوی مولانا و .... و صدها نکته باریکتر از مو اشاره کرد و اکنون هرچه دارم همه به برکت لطف بی پایان او و زحمات اساتیدی که در حق ما متحمّل شده اند.

لازم به یادآوری است که اساتید بزرگوار دیگری هم حق استادی بر گردن ما دارند که شاید نتوانم نام زیبای همه آنان را به یاد بیاورم. ازجمله: استادان بزرگوار شیخ حسین انصاریان، ابراهیم بخت شکوهی، محمدعلی فرزبود، بهاءالدین خرّمشاهی، احمد محدّث، صمد قاسمپور، علی حاجی بلند و ... که هر یک به صورت مستقیم و غیرمستقیم نقش خاصی در تربیت بنده حقیر دارند و حقیر نیز نسبت به استعداد خویشتن از محضرشان ادب آموخته و کسب فیض نموده ام. خداوند روح همه رفتگان را قرین رحمت و عزّت همه ماندگان را زیاد فرماید. در این مجال دست همۀ اساتیدم را می بوسم و از محبّت های آنان تقدیر و تشکر می کنم. آری:

«بی پیر مرو تو در خرابات

هرچند سکندر زمانی»

و همچنین:

«شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد

که چند سال به جان خدمت شعیب کند»

هر کس زیر نظر استاد تربیت نشود،‌ کوچه و بازار او را تربیت خواهد کرد و هر کس را کوچه و بازار تربیت کند لاابالی خواهد شد و انسان لاابالی و بی تربیت هیچ وقت انسانی موفق نخواهد شد.

*آقای فانی برای بیان یک شعر چه حالاتی باید رخ دهد تا شعری سروده شود و شما از کی شروع به سرودن شعر کرده اید؟

از نوجوانی، بلکه از کودکی به شعر خواندن علاقه وافری داشتم و همواره اشعار خوب بزرگان عرفان و ادب را حفظ می کردم و گاه در خلوت و گاه برای دوستان زمزمه می کردم و خود نیز به سرودن شعر خیلی علاقه داشتم و گه گاه اشعاری می سرودم و سپس مشاهده می کردم که بعضی ابیات از اشعاری است که در حافظه داشته و از شاعری دیگر است. به عنوان مثال در شهر مقدس مشهد که توفیق تشرّف به درگاه ملکوتی حضرت ثامن الائمّه امام رضا (ع) را یافته بودم با مشاهده گنبد بارگاه فی البداهه عرض کردم:

جان عالم بفدایت یا رضا (ع)                                    شده ام مست لقایت یا رضا (ع)

گر کنی لطف و کرم از فضل خویش              من شوم قربان پایت یا رضا (ع)

و چنانکه مشاهده می شود، خود شعر سست بوده و ارزش ادبی چندانی ندارد و همچنین بعضی کلمات از شاعران دیگر است.

*آیا اولین سروده خود را به یاد دارید که برای خودتان هم قابل قبول باشد؟

آری:  بیست و سه ساله بودم که در یکی از شبهای قدر، بعد از مراسم احیای آن شب، بسیار پریشان حال شدم و از خداوند منّان خواستم تا مرا شاعر اهل بیت عصمت و طهارت (ع) قرار دهد و الحمدالله به عنایت حضرت حق سبحانه تعالی این شعر را در همان شب سرودم:

چو در ماه صیام افتد به دل عکس رخ ساقی/

دمادم خون چکد از دیدۀ بیمار مشتاقی/

چه غوغاها برانگیزد رخت هر شب که می بینم/

فلک انجم فشاند بر درت از سبزگون طاقی/

به عالم هرچه می بینی فنا باشد سرانجامش/

بقاء ملک هستی را در این عالم تویی باقی /

غم هر دو جهان را می فشاند عاشقان از سر/

که با درد جهان هرگز نباشد درد عشّاقی/

به عالم نغمه سر دادی که اخلاق نکو باید/

ببین طفل دبستانم شها استاد اخلاقی .../

شور و اشتیاقم بیش از حد شده بود و احساس می کردم مورد نظر رحمت حضرت حق قرار گرفته ام و در پوست خود نمی گنجیدم و با شوق فراوان اشک می ریختم و شعر حافظ شیراز را زمزمه می کردم:

«چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند»

و بدین ترتیب اولین شعر رسمی بنده با عنایت خداوند متعال سروده شد.

*در مورد تخلّصتان صحبت کنید. چرا فانی؟

گاهی دوستان عزیز نیز درخصوص انتخاب تخلص «فانی» پرسش می کنند،‌ لازم به ذکر است که این تخلّص زیبا را از استاد بزرگوارم عابدتبریزی رحمه الله علیه به یادگار دارم و داستان آن بدین قرار است که: روزی در وصف جمال دلارای او غزلی سروده بودم که با مطلع:

از رخت نقاب افکن ای جمال نورانی/

عالمی منوّر کن از فروغ پیشانی/

شروع شده و در آخر غزل درخواست تخلّص کرده بودم.

گوش جان بباید داد هر چه پیر فرماید/

داغ بندگی باید تا رسی به سلطانی/

عابد این غزل ما  را جان و دل همی سوزد/

لطف و مرحمت فرما هر لقب که می خوانی/

از کرم عنایت کن با تخلّصی ما را/

ای که چین هر زلفت مجمع پریشانی/

و حضرت استاد یک بیت به اشعار اینجانب اضافه نمودند که تخلّص بنده نیز در داخل آن بیت بود:

عاشق رخ جانان در فنا بقا یابد/

شعر خود موشّح کن با تخلّص «فانی»

* آقای فانی از تألیفات و تحقیقات و آثارتان بفرمایید و تاکنون چند مورد از  کتابهایتان به زیور طبع آراسته شده است؟

در این گشت و گذار و سپری شدن عمر و کسب تجربه و انتقال آن به نسل جدید ورقهایی را به عنوان تألیف و تحقیق سیاه نموده ام،‌ اگرچه آثار و تألیفات بنده حقیر در دیده خویش هیچ ارزش علمی و ادبی ندارند و خود نیز هیچ ادعایی در نویسندگی و تحقیق و شاعری ندارم و خود را سالکی بی سلوک و دانشجویی بیش«اگر خدا قبول کند» نمی دانم،‌ ولی امیدوارم که خداوند منّان چنان که در کتاب خویش فرموده است، ما را نیز از رحمت بی منتهای خویش محروم نفرماید.« انا لانضیع اجر من احسن عملا»

اما زمانی که به کارنامه درخشان علمی اساتید می نگرم، عرق شرم بر پیشانی ام می نشیند که  من نیز تألیفاتی دارم! اما آیۀ «لا یکلّف الله نفسا الّا وسعها» امیدوارم می کند که هر چه در توان دارم بخوانم و بنویسم و خداوند متعال را شاکر باشم:

«این همه آوازها از شه بود                                      گرچه از حلقوم عبدالله بود»

در حدّ بضاعت خویش و عنایات حق سبحانه تعالی چندین اثر تألیفی و تحقیقی به رشته تحریر درآورده ام که به اختصار،‌عنوان آن ها را بیان می کنم:

-  «هفت شهر عشق» که ترکیب بندی است در شرح هفت شهر عشق عطار نیشابوری و با خط بسیار زیبای استاد بخت شکوهی و با مقدمه و تصحیح استاد عابد تبریزی توسط انتشارات ستوده به زیور طبع آراسته شده و چاپ دوم آن با مقدمه استاد بهاءالدین خرمشاهی توسط فرهنگستان هنر ایران در تهران به چاپ می رسد.

- «کیمیای هستی» رساله ای است عرفانی درخصوص تشویق سالکان طریقت به سیر و سلوک معنوی و می توان گفت که کیمیای هستی درددلی است با تشنگان عشق و مستی که توسط انتشارات منشور به چاپ رسیده است.

- «عابد خلوت نشین» شرح حال و سیری در آثار مولانا محمد عابد تبریزی است که با همکاری اساتید دانشگاههای ایران و شعرا و نویسندگان ،‌دوستان و شاگردان استاد تهیه شده و توسط انتشارات ستوده با همکاری سازمان تبلیغات اسلامی استان به زیور طبع آراسته شده است.

- «عبادت احرار» نیز رساله ای است کوتاه درخصوص نماز و عبادت عاشقانه.

- «شمع شب افروز» مجموعه اشعاری است در وصف جمال دل آرای یوسف زهرا (ع) با مقدمه ای مقاله مانند در معرفی آن بزرگوار که به دو زبان فارسی و ترکی سروده شده  و توسط انتشارات منشور به چاپ رسیده است.

- «منظومۀ کاروان عشق» ترکیب بندی است از زبان گویای حضرت زینب (س) درخصوص رویدادهای مهمّ تاریخ اسلام از زمان رحلت پیامبر (ص) تا شهادت امام حسین (ع) که توسط انتشارات آیدین چاپ شده است .

- «وصف خورشید» اثری است تحقیقی و تألیفی که موضوع آن «مهدی موعود(عج) از منظر شعرای نامی ایران» است که ماندگارترین چکامه های ادبی در وصف مهدی موعود (عج) که بیش از 400 دیوان بزرگان جمع آوری شده و توسط انتشارات منشور چاپ شده است.

- «سودای عشق» مجموعه غزلیات ترکی است که با مقدمه علمی و ادبی استاد علی حاجی بلند توسط انتشارات منشور به چاپ رسیده است.

- «ستارگان هدایت» مجموعه اشعاری است در مدایح و مراثی حضرات معصومین (ع) به دو زبان ترکی و فارسی درخصوص رویدادهای عاشورا که توسط انتشارات منشور به چاپ رسیده است.

- «مثنوی یوسف و زلیخا» که بیش از هشتصد بیت است و داستان پرماجرای حضرت یوسف و زلیخا را به تصویر کشیده است که توسط انتشارات آیدین چاپ شده است.

*جناب استاد از آثار زیر چاپ و تازه چه خبر؟ اگر صحبتی داشته باشید در خدمتیم؟

-  یکی «زلف دلاویز»  است که  مجموعه اشعار به زبان فارسی است و شامل غزلیات، قصاید، ‌مثنوی ها و اشعار متفرقه است که توسط انتشارات آیدین در تبریز به چاپ می رسد.

- «فالهای شگفت انگیز حافظ» در موضوعات مختلف فال و استخاره که با همکاری استاد الاساتید بهاءالدین خرّمشاهی  توسط  انتشارات آیدین تبریز به چاپ می رسد.

- «شاه اقلیم ولا» که ترکیب بندی است در وصف و منقبت حضرت امیر المؤمنین (ع) با خط زیبای استاد فرزبود که ان شاءالله به زیور طبع آراسته خواهد شد.

- «گوهرهای سیر و سلوک» در خصوص عرفان عملی و نظری که کاری است تألیفی و تحقیقی و در موضوع مراتب عشق،‌ مراتب معرفت و مراتب سیر و سلوک و ...بحث شده است.

- «علی در آئینه علی(ع)» کتابی است در معرفی حضرت علی (ع)‌از زبان خود آن بزرگوار که در سه بخش «علی در آئینه علی»،  «فرمان مالک اشتر» و «چکامه های ماندگار» به زودی به چاپ خواهد رسید.

در نهایت شایان ذکر است که تالیفات و تحقیقات بنده حقیر چنانکه در متن نیز اشاره نمودم در بضاعت و استعداد خویش است و امیدوارم که ارباب معرفت خرده نگیرند و به دیده اغماض بنگرند و دعا کنند که پروردگار قبول فرماید، چراکه اقرار می کنم نه تألیفی دارم که شایان تعریف باشد و نه تحقیقی که سزاوار تحسین و  این همه:

« برگ سبزی است تحفه درویش                                         چه کند بینوا همین دارد»

اکنون که در حضور شمایم یک اربعین کامل از زندگانی بی برگ و بار حقیر فقیر  سپری شده و چون نیک می اندیشم در می یابم که:

نه شکوفه ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم

همه حیرتم که دهقان به چه کار کشت ما را

*  الحمدلله که موفّق هستید، جناب فانی  در وادی شاعری برخی ابیات بر دل سراینده شعر می نشیند شما از بین اشعارتان آن شعری که خیلی به دلتان نشسته کدام بیت و شعر بوده؟

به نظر من تمامی اشعار شاعر به دلش نشسته که سروده است و اگر به دلش ننشیند شعر را پاره می کند ونگه نمی دارد. ولی تا سوال شما را جوابی عرض کنم؛ در یک مثنوی بلندی که با عنوان «قصّۀ صداع» سروده شده است در یکی از ابیات آن عرض کرده ام:

درد سر گردید یارب زندگی

حیف شد، شد بندگی شرمندگی – حیف شد،‌ شد بندگی شرمندگی

*شما در بین شعرای گذشته و معاصرا ن با کدام یک از آنها ارتباط برقرار و از آنها در سروده هایتان تاثیر گرفته اید؟

بنده در حد بضاعت و استعداد خویش اشعار بزرگان ادب را مطالعه کرده ام و صددرصد در اشعارم تأثیرگذار بوده اند؛ مثلا در غزل فارسی از حافظ و سعدی و در غزلیات ترکی ازصرّاف تبریزی و در مدایح و مراثی اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از استاد بزرگوارم زنده یاد عابدتبریزی، عمّان سامانی و بزرگان دیگر استفاده فراوان کرده ام.

* جناب فانی مختصری در مورد انجمن ادبی "استاد عابد" که شما زحمت تأسیس و اداره آن را بر عهده دارید بفرمایید؟

با لطف و عنایت خداوند متعال و حضرت سیّدالشّهداء  در اواخر سال 1387 با همّت دوستان و شاگردان استاد عابد تبریزی ازجمله استادان بزرگوار آقایان: علی حاجی بلند، حیدر حزین، سیدعلی اکبر صدرالدینی، ایوب شهبازی، مهدی رستم زاده، اصغر آسایش،‌مختار صدرمحمدی و ... و همچنین با عنایات ویژه مدیرکل محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی جناب آقای حاج احمد احمدی منش،‌این انجمن تأسیس شد و بحمدالله جلسات هفتگی انجمن هر هفته روزهای چهارشنبه از ساعت چهار بعدازظهر با حضور اساتید، شعرا و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در مجتمع فرهنگی و هنری تبریز برگزار می شود و برنامه انجمن ادبی تدریس شرح گلشن راز،‌آرایه های ادبی و شعرخوانی توسط شعرای بزرگوار است و از اهداف و فعالیتهای دیگر انجمن برگزاری کنگره و بزرگداشت برای شعرای نامی آذربایجان و برگزاری نمایشگاه های فرهنگی و هنری و راه اندازی سایت اینترنتی و تهیّه و تدوین فصلنامه علمی و ادبی است.

* آخرین شعری که سروده اید کی بوده و اگر محبت کنید و آخرین سروده خود را جهت حسن ختام بیان فرمایید خیلی ممنون می شویم؟

غزلی در آستانه چهل سالگی خویش سروده ام که شرح پریشانی دل خویش است و تقدیم شما می کنم:

گه عاشق گل گه چمن و لاله شدم حیف

گه سرخوش بستان و گهی ژاله شدم حیف

گه مست خط و خال و لب و قامت دلدار

گه واله رخساره چون لاله شدم حیف

گه شیفتۀ انجم و دلداده افلاک

گه بیدل خورشید و مه و هاله شدم حیف

ما را نبود جلوه طور و ید بیضاء

چون سامری اندر پی گوساله شدم حیف

شد عمر گرانمایه به سودای اباطیل

یک عمر پی درد و غم و ناله شدم حیف

می گفت یکی عاشق یوسف شده، گفتم:

از چاه برون نامده بر چاله شدم حیف

حاصل نشد ای وای مرا طاعت محبوب

"فانی" نشده حیف چهل ساله شدم حیف

* از اینکه وقت گرانبهای خویش را در اختیار خوانندگان  گذاشته اید سپاسگزاریم.

من نیز از شما و تمامی دست اندرکاران بزرگوار تقدیر و تشکر می کنم و از خداوند منّان برای شما و همۀ همکارانتان آرزوی توفیق و کامرانی  دارم.




تبریزیم: زنده یاد استاد محمد عابد تبریزی در سال 1314 (ه ش) در شهر تبریز دیده به جهان گشود. پدرش شادروان مولانا یتیم که در شعر «یتیم» تخلص می کرد از نخبه شاعران و قدوة‌ عارفان، روزگار خود بود.

آن شاعر نامدار اهل بیت عصمت و طهارت از آغاز کودکی به تعلیم و تربیت فرزندش چنان همت گماشت که استاد عابد از دوران کودکی حافظ قرآن و نهج البلاغه و بسیاری از نیایشهای دل انگیز صحیفه ی سجادیه و مناجات سایر حضرات معصومین علیهم السلام شده پس از آن به دواوین شاعران بزرگی چون، عطار نیشابوری، نظامی گنجوی، جلال الدین بلخی، شیخ مصلح الدین سعدی و لسان الغیب حافظ شیرازی روی آورد و در کمال اشتیاق به فراگیری زبان و ادب فارسی فنون سخنوری همت گماشت و خیلی زود نردبان ترقی را طی کرد و جای پدر را گرفت.

 

برای مشاهده کامل متن به ادامه مطلب مراجعه کنید

تبریزیم: زنده یاد استاد محمد عابد تبریزی در سال 1314 (ه ش) در شهر تبریز دیده به جهان گشود. پدرش شادروان مولانا یتیم که در شعر «یتیم» تخلص می کرد از نخبه شاعران و قدوة‌ عارفان، روزگار خود بود. آن شاعر نامدار اهل بیت عصمت و طهارت از آغاز کودکی به تعلیم و تربیت فرزندش چنان همت گماشت که استاد عابد از دوران کودکی حافظ قرآن و نهج البلاغه و بسیاری از نیایشهای دل انگیز صحیفه ی سجادیه و مناجات سایر حضرات معصومین علیهم السلام شده پس از آن به دواوین شاعران بزرگی چون، عطار نیشابوری، نظامی گنجوی، جلال الدین بلخی، شیخ مصلح الدین سعدی و لسان الغیب حافظ شیرازی روی آورد و در کمال اشتیاق به فراگیری زبان و ادب فارسی فنون سخنوری همت گماشت و خیلی زود نردبان ترقی را طی کرد و جای پدر را گرفت.

چنانکه استاد محمدحسین شهریار رحمه اله علیه در قطعه ی زیبا و پرمغز مفاخر آذربایجان در ترسیم این اتفاق مبارک می فرماید.

اگر «یتیم» پدر شاعر و پسر شاعر وراثتی چه به از شعر اگر پدر شاعر

استاد عابد تحصیلات حوزوی داشت و در اکثر علوم معارف اسلامی از جمله، فقه و اصول فلسفه و عرفان، ادبیات عرب و فارسی، تفسیر قرآن کریم دانشمندی صاحب نظر و استادی توانا بود.

آن سخنور ساحر بیان با بزرگانی چون علامه محمدتقی جعفری - رضوان الله تعالی علیه- ، آیت الله سلطان القرایی – رحمه الله تعالی علیه- ، دکتر منوچهر مرتضوی، استاد عمران صلاحی و بسیاری دیگر مراودة علمی و ادبی داشت.

استاد محمد عابد در سال 1344 (ه. ش) به استخدام بانک تجارت درآمد و با تدبیر و شایستگی شایان تحسینی که داشت پس از یک سال خدمت به ریاست بانک منصوب شد و سی سال تمام این چنین خدمت کرد.

آن زاهد تمام عیار دوران بازنشستگی را با مناعت طبع تمام و زندگی بدور از تکاثر و اتراف و فراوان خواهی و تجمل گرایی، خانه ای کوچک لکن به واقع آسمان شکوه قناعت کرد و به تعلیم و تربیت شاگردانی صالح و شایسته و تصحیح و تکمیل سروده های خود همت گماشت.

آن ادیب فاضل، شاعری توانا و نویسنده ای صاحب سبک با بیانی ویژه و شورانگیز و بیدار جانی شیفته ی اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بود.

نهال این درد آشنایی را مادرش در آغاز طفولیت در اعماق جان او کاشته و پدر با استادی و چیره دستی تمام باغبانی آن را به عهده کشیده و به برگ و بار نشانده بود.

استاد حدیث این دلدادگی را چنین نوشته است:

«... مادرم که با شیر ولای تو مرا پرورید و نام دلنواز تو را با آوای شیرین لالایی آویزه گوش جانم کرده، هرگز از یاد نمی برم آن روز که کودکی بیش نبودم، او را دیدم که قطره های اشک چون پرده ای از حریر صورتش را پوشانده بود و کلمه ای زیر لب زمزمه می کرد. وقتی با کنجکاوی کودکانه کوشیدم علت را بفهمم، دیدم یا حسین گویان اشک به چهره جاری کرد و به من فهماند که فرزندم امروز عاشوراست،‌ روز شهادت امام حسین(ع) و یارانش».

و همواره می فرمود:

«من هر چه دارم از پدر بزرگوارم دارم و تنها ارثی که از پدرم به ما رسیده است تعلیم قرآن و
نهج البلاغه است.»

آن شاعر خوش قریحه، در تمامی قالب های شعر فارسی، از آن جمله قصیده، غزل، مثنوی، قطعه، ترکیب بند، در مضامین عالی عرفانی، اخلاقی، تربیتی، رثایی و مدح و .... در کمال استادی و چیره دستی و قدرت آفرینندگی طبع آزمایی و با سخنوران معروف پارسی زبان هماوردی کرده است.

اشعار نغز و کم نظیر این شاعر شیرین سخن در وصف دستاوردهای انقلاب اسلامی، حماسه های دفاع مقدس، ستایش شهیدان، جمال دل آرای امام خمینی(ره) او را در صف اوّل مدافعان ارزشهای متعالی و مجاهدان بزرگ اسلام و شاعران خونین قلم و حماسه آفرین و مقاومت آموز قرار داده است.

استاد محمد مصری متخلص به «ساقی» در وصف مقام شاعری استاد می فرماید:

«سخنور ساحر بیان سرزمین ما استاد محمد عابد که به لحاظ احتوا بر مضامین عالی و برخورداری از بدایع بی بدیل، استعارات و تشبیهات بی نظیر، سلامت لفظ و عذوبت معنی از چنان والاییهای ارزنده ای بهره ور است که نظایر آن را در دواوین اندک شاعری می توان یافت و اگر قلل منیع شعر فارسی را مراتبی باشد، شکوه کلام و شعر پرانسجام این شاعر شهیر را باید در فراز آن دیده من این سخن استاد شهریار آن شاعر آسمان شکوه را هرگز فراموش نمی کنم که روزی در بین مشتاقانش فرمود: اگر در همین عصر، رتبت اوّل شاعری را به من ارزانی دارند. من همین مقام را به «عابد» تفویض می نمایم.»

استاد بهاءالدین خرمشاهی در وصف مثنوی های استاد می فرماید:

«این مثنویها، یادآور مثنویهای بلند پایه و پرمایه ی نظامی است و به راستی وجود او را ذخیره الله برای این روزگار می شمارم و بیان خود را در وصف شعر بلند ایشان کوتاه می یابم ... و این شعر را که در حق مهدی منتظر(عج) سروده اند به حق یاد آورد حلاوت سخن افصح المتکلمین سعدی شیرازی است.»

از استاد عابد تبریزی بیش از بیست و پنج هزار بیت شعر به یادگار مانده است که در قالب چهار دیوان مستقل تدوین شده است.

1 - دیوان «ماه در محاق» نخستین دفتر از اشعار استاد است که در سال 1377 به همت انتشارات سروش چاپ و منتشر شد. در بخش اعظم این کتاب شاعر سوخته دل با طبع لطیف و بیان دل انگیز خود فاجعه کربلای را به گونه ای متفاوت و سرشار از مضامین حماسی و کلامی پیراسته و استوار و آراسته به مفاهیم، بلند عرفانی و شرح مبارزات حضرت زینب(س) که مبین ژرف نگری و عنایت استاد به پیام نهضت عاشوراست باز می سراید.

2 - دیوان «مهر در شفق» دومین دیوان از اشعار استاد عابد است که در سال 1379 توسط انتشارات سروش چاپ و منتشر شده است مشتمل بر صد و پنجاه قطعه شعر بلند و کوتاه و همه در مدح و منقبت حضرات معصومین(ع) و زبان حال آن بزرگواران و عرض ادب به پیشگاه عالم پناه آن حضرات است.

3 - دیوان «ستاره سحرگاهی» که مجموعه سروده های رثایی استاد به زبان آذری است. این مجموعه در سال 1380 با پایمردی کانون فرهنگ و هنر آذربایجان طبع نشر یافت.

4 - دیوان غزلیات و قصاید که زیر چاپ است.

استاد محمد عابد تبریزی در سحرگاه 14/9/1385 پس از مناجات صبحگاهی ندای ارجعی حضرت حق را عاشقانه لبیک گفت و از دار فانی به سرای باقی شتافت و در قطعه صدیقین گلزار شهدای وادی رحمت تبریز به خاک سپرده شد.

 

نویسنده: استاد فانی تبریزی



  • [ ]

  • دریافت کد فیدخوان