قویورق دوغدو یانی نه ؟؟

از قدیم در ترکی برای اجرام آسمانی نیز معادلهایی بوده است. شما می توانید بعضی از آنها را در لغت نامه های ترکی قدیم ببینید. چند نمونه از آنها از لغت نامه سنگلاخ میرزا مهدی خان استر آبادی نقل می شود.

کهکشان = سامان اوغریسی(اوغروسو)
خوشه پروین یا ثریا = اولکر یا اورکر(  Ülkər Ya Ürkər  )
ستاره میزان - اوچ یولدوز(اولدوز)
جوزا = ایکی پیکر
بنات النعش =یددی قارداش یا یئددیلر
سهیل = قویورق
با دانستن این لغت معنا و مفهوم قویروق دوغدو در زبان قدیمی ها هم مشخص می شود. در 15 مرداد قدیمی ها می گویند که قویروق دوغدو. یعنی ستاره سهیل ظاهر شد. ستاره قویروق یا همان سهیل در عربی ستاره غول پیکری است که چند برابر خوشید ماست و با ظاهر شدن آن از سمت جنوب و نزدیک شدنش گرمای زمین را جذب کرده و سبب سرد شدن هوا می شود. از آنجا که خیلی ها نمی دانستند قویروق چیست و آن را دم حیوان می دانستند به همین سرد شدن تمسک جسته و سعی در نوعی تطبیق این اصطلاح با دانسته های خود می کردند. مثلا اصطلاح قویروق دوغدو را به قویروق دوندو یعنی منجمد شد تغییر می دادند و یا اینکه گوسفند دمش ظاهر شد!!
هیچ یک از اینها درست نیست و اصطلاح قویروق دوغدو یعنی اینکه ستاره سهیل طلوع کرد. این ستاره در آسمان کم ظاهر می شود و در منطقه ما یغنی شمال و شمال غرب ، بعد از 3 ساعت غروب می کند. به همین علت است که در میان فارس زبانها هم گفته می شود ستاریه سهیل شدی؟ یعنی کم پیدا هستی!

ستاره شعری : چولپان یا کروان قیران

البته بگم که در بین ترکها چه در تنگریسم و چه بعد علم نجوم جایگاه خاصی داشته و در علامت ماه و ستاره هم ستاره همون ستاره قطبی هست به مفهوم دروازه رسیدن به خدا و واژه ماه و ستاره در اسامی دختر و پسر بسیار دیده میشود مثلا آی سئل- آی پارا - آیدین اولدوز و غیره ..
و کلا اغلب مشهورترین رصدخانه ها توسط ترکان بنا گذاری شده است چه رصدخانه الغ بیگ در سمرقند رصدخانه مراغه توسط هلاکو و رصدخانه برج طغرل که ساعت خورشیدی هم هست در تهران و سلجوقی و همچنین اولین جایگاه دین در گؤبکلی تپه در آناتولی یا ترکیه فعلی قدمتی بسیار داشته و یک رصد خانه نیز هست